Fotometr Ritchiego
Opracował:
Łukasz Stangrecki i Paweł Dziedzic
Fotometr Ritchiego składa się z prostopadłościanu otwartego, wcięcia do obserwacji i dwóch szklanych graniastosłupów we wnętrzu. Graniastosłupy znajdują się w samym środku prostopadłościanu w niewielkiej odległości od siebie. Nad nimi znajduje się wcięcie, przez które obserwuje się naświetlenie obu brył.
Na końcach fotometru umieszczamy dwa źródła światła. Po jednej stronie ustawiamy pojedynczą świeczkę, a po drugiej dwie identyczne. Pierwszą ze świeczek ustawiamy w odległości od środka fotometru równej 20 cm. Obserwator spoglądając w otwarty wylot ogląda natężenie oświetlenia powierzchni na przedziałce i reguluje odległości źródeł światła, tak aby natężenie padającego do fotometru światła było w obydwu komorach w przybliżeniu równe (płytki powinny być tak samo jasne.
Tabela pomiarów |
I1 |
R1 |
R2 |
I2 |
1 |
20 |
28 |
1,96 |
1 |
48 |
77 |
2,57 |
1 |
63 |
105 |
2,77 |
1 |
70 |
124 |
3,14 |
Po dokładnych pomiarach, ustaliliśmy, że dla odległość 28 cm uzyskaliśmy wynik równy 1,96 [cd]. Jest on bardzo zbliżony do pożądanego, który wynosi 2 [cd]. Zauważyliśmy również, że zmniejszenie odległości sprawia, że pomiar jest dokładniejszy.